L’asturianu volvió, un añu más, a tar ausente nel discursu de Navidá del rei Felipe VI. El xefe del Estáu utilizó, amás del castellán, les diferentes llingües oficiales na so comunicación. Como ye vezu, Iniciativa pol Asturianu reclama la presencia del asturianu dientro d’esti mensaxe nel que sí apaecen el restu de llingües oficiales d’España. Nesi sen, la organización apunta que ‘ye conveniente recordar qu’anque la llingua asturiana entá nun seya oficial si ta reconocida nel Estatutu d’Autonomía del Principáu d’Asturies; la propia Constitución Española, nel so artículu 3, reconoz que la riqueza de les distintes modalidaes llingüístiques d’España ye un patrimoniu cultural que será oxetu d’especial respetu y protección’. Por esti motivu, el colectivu de reivindicación llingüística considera que’l monarca arrequexa al asturianu na so felicitación de les fiestes navidiegues por utilizar esclusivamente les llingües oficiales
La entidá de reivindicaicón considera que l’usu del idioma nesti mensaxe tendría un papel visibilizador y normalizador; amás de tar en condiciones d’igualdá col restu de llingües del Estáu afitando amás nos valores de convivecia de la Transición a los que fizo referencia’l monarca nel mensaxe.
La presidenta de la organización, Arantza Margolles, aprovechó pa recordar que, per primer vegada, la Princesa d’Asturies utilizó una pallabra n’asturianu en Valdesoto na entrega del Premiu Pueblu Exemplar diciendo que «¡Valdesoto es un pueblo afayadizu!» pero que l’usu del idioma nun puede quedar restrinxíu a meter una pallabra n’asturianu nun discursu íntegramente fechu en castellán. Margolles remarcó que «al igual que cuando’l Xefe del Estáu o la Princesa intervienen en ceremonies n’otros territorios utilicen la llingua propia, nós queremos lo mesmo y qu’apaezca tamién nel discursu de Navidá tal como afala la llexislación estatal».
Iniciativa pol Asturianu solicita al xefe del Estáu qu’amuese respetu por toles llingües d’España, independientemente del so estatus llegal, yá que los y les asturianes tenemos el mesmu drechu a que les nueses llingües apaezan xunto a les demás nes pallabres del cabezaleru del Estáu al que pertenecemos.
